Jesus eta Samariako emakumea (Jn 4, 8-15)

Samariako emakume bat putzura etorri zen ur bila. Jesusek esan zion:

– Emadazu edaten.

Orduan, emakume samariarrak esan zion:

– Nola zuk, judu izanik, eskatzen didazu edatekoa niri, samariar naizen honi? (Jakin behar da juduek eta samariarrek ez dutela elkarrekin harremanik).

Jesusek erantzun zion:

– Jainkoak ematen duena eta edatekoa nork eskatzen dizun jakingo bazenu, zeuk eskatuko zenioke berari, eta hark ur bizia emango lizuke.

Emakumeak esan zion:

–Jauna, ez daukazu ura zerekin atera, eta putzua sakona da. Nondik aterako duzu, beraz, ur bizi hori? Gure aita Jakobek utzi zigun putzu hau eta bertatik edan zuten berak, beraren seme-alabek eta abereek. Hura baino handiagoa al zara zu?

Jesusek ihardetsi zion:

– Ur honetatik edaten duena berriro ere egarri izango da; nik emango diodan uretik edango duena, ordea, ez da sekula egarri izango; zeren nik emango diodan ura betiko bizia darion iturburu bihurtuko baitzaio barruan.

Orduan, emakumeak:

– Jauna, emadazu ur horretatik, berriro egarri ez nadin, eta hona uretara etorri beharrik izan ez dezadan.

Laguntzeak konfiantza dakar, topaketaren eta elkarrizketaren bidez eraikitzen dena, pertsonek gugan eta gure laguntza-asmoetan izan ditzaketen mesfidantza, beldur eta zalantzei aurre eginez. Pasartean, Jesusek badaki denbora eskaini behar diola topaketari eta elkarrizketari emakume samariarraren bestelako jarrera lortzeko.

Batzuetan, zama handia jartzen dugu sostengatzen ditugun pertsonengan euren egoera konplexuen egia kontatu diezaguten. Konfiantza eskatzen diegu, aurretik konfiantza hori landu gabe. Konfiantza irabazi egin behar da eta, horretarako, harremanak sortzeko dugun gaitasuna jokoan jarri behar dugu aurrean dugun pertsonak gugan konfiantza izatea erabaki dezan. Konfiantza pazientzia eta zaintza ariketa da gure aldetik, eta askatasun ariketa aurrean dugun pertsonaren aldetik. Halaber, ulertu behar dugu, hainbat arrazoi egon daitezkeela (mingarriak, ziurrenik), pertsonek jada ez dutela inorengan konfiantzarik. 

Konfiantza denbora eskainiz eraikitzen goaz, pertsonen kezken inguruan elkarrizketak eraikiz, auzoan egunerokotasuna partekatuz, bere bizitzarekin aurrera jarraitzeko arrazoiez galdetuz, bere zoriontasun proiektua bultzatuz.