Nahi gabeko bakardadeak gero eta kezka sozial handiagoa eragiten du gure gizartean. Bakardadeak, giza sufrimendu ukaezina dira, eta horien aurrean, min hori arintzeko, parrokia-elkartearen eginkizuna aztertu eta birpentsatu behar dugu.

Elizak, bakardadeak ahalegin bateratuaz erantzuteko prest egoteaz gain, bere gunetik ateratzeko eraldatu egin behar du. Sufritzen duten pertsonei laguntzeko antolatu egin behar du, bakardade horien jatorritik hasita.

Bakardadeek, giza hurbiltasun jarduera handiagoaren premia dute, non hurbiltasuna, elkarrizketa, parte-hartzea... bideratuko den. Joaquin Garcia Roca, soziologo eta apaizak dion bezela, “ez dira aski banakako neurriak, gakoen erroak elkar turkatzeko elkarte-giroak  behar-beharrezkoak dira“.

                   EGITARAUA