Gure bizitzako ordu asko kalean ematen ditugu. Gaztaroan, are gehiago, ‘lehen’ etxea izateraino. Ia-ia, jatera eta lotara joaten ginen soilik etxera. Gaur egun gure bizitzako ordu asko kalean igarotzen ditugu.  

Orain, hamaika pertsonei berdina gertatzen zaie. Edo antzekoa. Kalean ematen dute eguna. Eguna, ez; egunak… Ez nahi dutelako (guk bezala) nora joanik ez dutelako baizik. Kalean bizi dira; kaletarrak dira kalearen gordintasunean. Batera eta bestera mugitzen dira baina, beti, noraezean.

Hurbil gaitezen Kale Gorrira.


Elkarrizketa